Ҳалқи тоҷик аз азал сулҳхоҳ буда, ҳамеша тарафдори тинҷиву осудагц мебошад. Бинобар ин ҳодисаи нохуше, ки байни давлати ҳамсоя дар сарҳади Қирғизистон ва шаҳри Исфара ба вуқўъ пайваст ташвишовар буд.

Мо мардуми Тоҷикистон ва Қирғизистон аз азал ҳамсоя, дўсту рафиқ ва рафтуои наздик, бо якдигар қудову андагц дорем. Бинобар ин нагузорем, ки байни мо ягон кинаю адоват вуҷуд дошта бошад.

Аз номи тамоми занони ноҳияи Шаҳристон ба давлати ҳамсояамон Қирғизистон, ки аз чашм дуру ба дил наздик гуфтанием, ки мо ҳамеша бо шумоён ҳамсоя дўсту рафиқ ҳастем, дар оянда низ чунин хоҳад монд.

Бахши кор бо занон ва оилаи ноҳияи Шаҳристон