Терроризм, экстремизм ва хатари он ба ҷаҳони муосир

Дар олами муосир хатари терроризм ва гурӯҳҳои ифротгароӣ яке аз масъалаҳои мубрами илмҳои сиёсӣ буда, омилҳо, хусусиятҳо, харобаҳо  аз ҷониби илмҳои гуногун ҷомеошиносӣ мавриди омӯзиш ва тадқиқи илмӣ қарор гирифтааст. Ин раванди номатлуб ҷомеаи башариро нигарон намуда, баҳри пешгирии омилҳои террористӣ тамоми омилҳо, сабабҳо ва дарёфти роҳу усулҳои самарабахши мубориза алайҳи терроризмро пайдо хоҳанд намуд. Ба ин маъни омӯзиши ҳамаҷонибаи ин масъала талаби замон мебошад. Агар одамон ба масъалаҳои терроризм ва муборизаи зидди он бевосита пайваст бошанд ҳам, тавассути чизи дигаре ва ё субъекти дигаре бо масъалаҳои мухталифи терроризм ва шаклҳои дигари экстремизми сиёси алоқаманд гашта, мавқеи худро муайан менамояд.

Мардуми Тоҷикистон зуҳуроти ифротгароии диниро қабул карда наметавонанд. Ақидаи ҳалқ дар қонунгузорӣ ва Конститутсия таҳким ёфтааст. Ин маънои онро дорад, ки мардум ва радикализми давлатӣ, кадоми, ки атеизм, аст халос шуда радикализми дигар –реҷими сиёсии динро қабул кардани нест.

Китобдори китобхонаи

филиали №9-и д. Гулистон       Муртазоқулова Н.