Ҳамеша кӯшиш кунем, то ки насли ҷавон фирефтаи ин гуна равияҳову ҷараёнҳои номатлуби ҷомеа нагарданд. Чунонки маълум аст, рушди ояндаи ҷомеа маҳз аз ҷавонон вобаста аст. Сарвари давлатамон низ ба ҷавонони кишвар такя намуда, баҳри татбиқи босамари сиёсати давлатии ҷавонон дар ҷумҳурӣ, барои омода гардидани ҷавонон баҳри ҳимояту пуштибонӣ аз ватани маҳбуб, рушду пешрафти кишвар ва бедорию зиракии онҳо шароит ва имкониятҳои мусоид фароҳам оварда, пайваста дар баромадҳои худ қайд менамоянд: Мо ҷавонони кишвар доимо сиёсати пешгирифтаи Ҳукумати кишварро ҳамаҷониба дастгирӣ намуда, ҷиҳати татбиқ ва иҷрои он, инчунин баҳри ҳифзи сулҳу субот ва амну осоиштагии кишварамон, ки дастоварди бузурги истиқлолият, неъмати гарону ноёфтанӣ ва аз ҳама дороиву сарватҳои дунё болотар буда, миллату давлати маҳбубамонро шуҳратёр гардонидааст, кӯшишҳо ба харҷ медиҳем.

Нозири сомонаи

Ҷамоати Шаҳристон                Қобилҷонзода Сабзина