Истиқлолият мақсаду мароми ҳар як қавму  миллат аст имрӯз, ки Худованд чунин неъмати бебаҳоро ба мо миллати тоҷик ато намудааст, ки ҳар яки моро зарур аст ба ҷоннисориву қаҳрамониҳои фарзандҳои бонангу номуси кишвар ба даст омадааст ба қадри ин расем ва онро чун гавҳараки чашм азизу гироми нигоҳ дорем. Боварӣ дорам, ки 31-умин солгарди Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро тамоми мардуми сарбаланди кишвар бо як шукуҳу шаҳомати хоса дар сатҳи баланд ва бо дастовардҳои беназир пешвоз мегиранд.

Насли тоҷик беҳтарин насле бувад дар ин ҷаҳон,

То ҷаҳон бошад бимонад номи некаш қаҳрамон.

Ҳеҷ қавме нест мисли тоҷикон ,

Зиндаву ҷовид монад Тоҷикистони тоҷикон.

Мутахасиси пешбари бахши дин, танзими

анъана ва ҷашну маросими

МИМҲД-и н. Шаҳристон          Юнусов Носирҷон