Ё ҳангоми намозгузори хондани намози суннатро миёни ахли ҷамоа бидъат эълон дошта, дар доираи шиорпардозии исломи сиёси бо фазои навовари дар ислом мухолиф ба пайравони мазҳаби ҳанафия амал мекард. Дар баробари таргиби ғояҳои ифротгаро миёни насли ҷавон тарзу усули либоспушии онҳо низ иваз шуд. Ҷойи либосҳои миллии мо, ки ислом аз давраи пайдоишаш нисбати истифодаи онҳо ягон эътироз надошт, пушидани либосҳои туркию араби аз ҷониби ҷавонони ноогоҳ ва бехабар аз асли сиёсату дин муд шуд. Ҳамчунин гузоштани муйи сари дарозу риши дароз миёни бархе аз ҷавонписарони мо роҷе гардида, хамчун воситаи таблиги исломи тундгаро аз ҷониби ташкилотҳои террористию экстремистии манфиатхох айёрона истифода мешуд.

Қобилзода С