Имрўз мардуми худшиносу худогоҳӣ Тоҷикистон дар фазои сулҳу суботи кишвар кору пайкор доранд ва шукронаи оромию осудагии кишвари азиз менамоянд.

Ҳастанд афроди нохалафе, ки ин оромию ободиро нодида гирифта, ба сари мардуми кишвар суханњои пучу беманиро бор мекунанд, ба мисли Сайидюнуси Истаравшанӣ ки бо мақолаи беасос «Исломҳаросие, ки дар Тоҷикистон ба роҳафтода натиҷа медиҳад?» аст.

Ба фикри ин гуна шахсони худношиносу худоношинос гўё дар Тоҷикистон озодии виҷдон вуҷуд надорад. Тоҷикистон дар Осиёи Марказӣ яке аз давлатҳоест, ки шумораи зиёди масҷидҳоро дорост, дорои Донишгоҳи Исломӣ, дар ҳар шаҳру ноҳияҳо ва деҳотҳои он масҷидҳои 5 вақта амал менамоянд ва мардум ба таври ихтиёрӣ ба масҷидҳо ширкат меварзанд, онҳо инро нодида гирифта, дар зери ниқоби дини поктарини ҷаҳон Ислом мехоҳанд ватани зебои мо Тоҷикистонро ба вартаи ҳалокат бикашанд.

Сармутахассиси шуъбаи рушди

иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеаи

дастгоҳи Раиси ноҳия Шаҳристон                         Муҳиддинов Б.