Ҳар сол мамлакатҳои ҷаҳон  миллиардҳо  долларро сарфи мубориза бо  терроризм ва экстремизм мекунанд. Вале боз ҳам лозим меояд ин хазина  бештар шавад. Ҳатто фақиртарин кишварҳоро ҳам лозим меояд аз буҷаи  ками худ миқдори азимро сарфи ин кор кунанд. Чун амнияти шаҳрвандон муҳимтар  аз ҳар чизи  дигар аст.

Кишвари мо заҳри терроризмро чашидаву ҷабри  онро дидааст. Барои мо ин мафҳум дигар бегона нест. Бахусус аз аввали солҳои 90-и асри гузашта мо пайваста бо ин хатари ҷонсўз рў ба рў шудаем. Беҳтаринҳоро аз даст додаем ва садҳо нафар гумроҳоне дорем, ки худро миёни обу оташ задаву барои ким-кадом ҳадафи барояшон номаълум дар кишварҳои бегона меҷанганд, инсонҳоро ба қатл мерасонанд. Ва боз ҳам аксарашон кушта шудаву фарзандонашонро ятим кардаанд, волидони бо сад умед калонкардаашонро дар мотами худ шинонданд. Мо қурбонии терроризм ҳастем ва мо бояд ба дарки комили ин зуҳурот бирасем, то мубориза бо он бароямон осон гардад.

Мутахассиси пешбар, рушди иҷтимоӣ

ва робита бо ҷомеаи Ҷамоати деҳоти Бунҷикат

Тиякова Ш.