Ҳамаи ин бо дастгирии ғамхоронаи  Президенти кишвар, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст, ки барои беҳтар кардани шароити зисти мардум хусусан ҷавонон корҳои назаррасро ба сомон расониданд. Самараи неки истиқлол аст, ки имрӯз Тоҷикистон дар дунё давлати сулҳхоҳу сулҳпарвар шинохта шудааст. Таҷрибаи сулҳи тоҷикон- манбаи омӯзиши сулҳхоҳони ҷаҳон гашт, ки боиси  ифтихори ҳар як қавми тоҷик аст.

Аз ин лиҳоз бо тамоми мардуми тоҷик гуфтани ҳастам, ки ба қадри ин неъмати бебаҳо бирасем ва онро аз ҳар гуна шахсони миллатфурӯш ҳифз намуда барои пешрафти ин сарзамини биҳиштосо саҳми худро гузорем

Мутахасиси пешбари бахши дин, танзими

анъана ва ҷашну маросими

МИМҲД-и н. Шаҳристон          Юнусов Носирҷон