САБАБҲО ВА ОМИЛҲОИ БЕГОНАПАРАСТӢ ВА ГАРАВИШИ
Дар даргириои бемаъни, ки муддати муайян дар мамлакат идома ёфт, сокинони кишвар ҳалок гардида ба соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқи мамлакатамон зарари зиёди ҷуброннашаванда расонид ва бадбахтона то имруз давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Точикистон дар пайи рафъи паёмадҳои ин ҳаводис ранҷ бурда, барои сулҳу ваҳдат, баланд бардоштани иқтидори иқтисодии мамлакат пайваста ҷаҳду талош меварзад.Ташкилоти террористию экстремистии ҳизби наҳзати ислом ба хотири сулҳ сохтани пояҳои сохтори конститутсиони дар мамлакат боиси пайдо шудани дигар равияҳои динию мазҳаби дар кишвар гардида, бо иваз шудани тартиби намозгузори дар масчидҳо низоъро миёни аҳли такво ба бор меоварданд. Бубинед, ки пайравони чараёни «Салафи», ки як шохаи фаъолияти сиёсии наҳзатист, тартиби намозгузорию либоспушии ахли мусалмонхоро зери назорат гирифт. Ё хангоми намозгузори хондани намози суннатро миёни аҳли ҷамоа бидъат эълон дошта, дар доираи шиорпардозии исломи сиёси бо фазои навовари дар ислом мухолиф ба пайравони мазҳаби ҳанафи амал мекард. Ҳамчунин таъсиси шабакаҳои иртиҷоии «Ансоруллох», «Иховон-ул-муслимин», «ҳизб-ул-тахрир» ва даҳҳо дигар ҷараёнҳои иртиҷоию дур аз асли ислом боиси зиёд шудани дини дар миёни аҳли чамоа ва афзоиши гуруҳҳои тундгаро аз хисоби чавонону наврасон гардид.
Абдуқаҳоров Э