Лаънат ба шумо хоинони миллат

Имрӯзҳо ҷомеаи ҷаҳониро чун вабои аср амалҳои террористию экстремистӣ ба ларза овардааст. Ин сабаб гардидааст, ки терроризм ва гурӯҳҳои ҳаракатҳои ифротӣ боиси ташвишу нигарониҳои олам гардидааст.

Яке аз поягузорон, иштирокчиёни фаъоли ҷангӣ шаҳрвандӣ, ки ибтидои солҳои 90-уми садаи бистум ҷомеъаи тоҷикони соҳибистиқлол-ро фаро гирифта буд, ин таъсис ва фаъолияти ғайриқонунӣ ҲНИ буд. Ин ҳизб мамнӯъгардида, дар ибтидои солҳои 1992 ва 1997 дар Ҷумҳурии Афғонистон амал намуда, баъд аз имзошави созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистончун ҳизби сиёсӣ аз нав ба қаӣд гирифта шуд. Таърих нишон дод, ки фаъолияти ин ҳизб танҳо мақсади ниятҳои нопоки худ буд. Раёсати ин ҳизб танҳо мақсади бо сарварии шахси ватанфурӯш Муҳиддин Кабирӣ, ки имрӯзҳо чун фирори ватани аҷнабиёнро макони зисти худ интихоб намудааст, ин миллатфурӯш ба қадри пораи нон, қатраи обҳои мусаффои Тоҷикистони биҳиштосо нарасида, ҳатто аз он ҷойҳо ҳам ором наистода мехоҳад ба амнияту осоиштагии мо монеъа эҷод кунад.