Масулияти ватандорӣ
Устод Камол Насруллоҳ дар як мақолааш нигоштааст: “Оё эҳсос кардаед, ки воҷаи Ватан дар солҳои охир Тоҷикистони азизи мо беш аз ҳар вақта вирди забони мардум аст? Чаро? Зеро, масъулияти ватандорӣ дар дар давраи навини соҳибистиқлолӣ халқу миллати моро бештар фаро гирифтааст”. Дар идома метавонем биафзоем, ки воҷаҳои “Ваҳдат” ва “Истиқлол” низ имрӯз аз калимаҳои муҳимтарини ҳаёти мост, ки бештар аз ҳамеша ба асолати ин мафҳумҳои ватансоз ниёз дорем.
Тоҷикистон ватани ваҳдату ҳамгироиву истиқлоли ростин аст. Сарвари давлат муҳтарам Эмомали Раҳмон пайваста илқо месозанд, ки Истиқлол чароғи афрӯзандаи имрӯзу ояндаи ҷомеаи мост, ки бидуни он наметавонем бузургтарин ормонҳои миллии худро ба вусъатободи тараққиву пешрафтҳои беназир бубарем.
Cармутахасси бахши фарҳанг Ғозибекова С