МАОРИФ ОМИЛИ ТАҲКИМИ ДАВЛАТ ВА ОЯНДАИ ДУРАХШОНИ МИЛЛАТ

Таърихи тӯлонӣ ва пуршебу фарози башар собит месозад, ки густариш ва таҳкими пайвастаи арзишҳои милливу умумибашарӣ, рушди ҳамвораи илму маориф, технология  ва татбиқи бозёфтҳои навтарин дар фаъолияти созандаи инсоният ҷавҳари аслии рушду тараққии ҷомеаи ҷаҳонӣ ба ҳисоб меравад”.

Эмомалӣ Раҳмон

Масъалаи маориф чун рукни муҳими сиёсати давлат буда, фаъолияти он аз омилҳои зиёд вобаста мебошад, ва ҳамаи масъалаҳоро марбут ба ҳама соҳаҳои ҳаёти ҷамъиятӣ ҳал менамояд. Боиси ифтихор аст, ки дар солҳои Истиқлолияти давлатӣ мақому манзалати устоду олим хеле боло рафт. Ин ҳама аз ғамхориҳои Раҳбари давлат ва боварию эътимод ба кормандони соҳа дарак медиҳад. Чуноне, ки Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қайд менамоянд: “ Миллате, ки омӯзгори асил надорад ҳеҷ гоҳ ба ягон мартаба намерасад. Ифтихор ва сари баланди мост, ки тоҷикон аз қадим соҳиби китобу қалам, илму маърифат ва олиму омӯзгор буданд, ҳастанд ва дар оянда низ хоҳанд монд”.