Падидаҳои номатлуби ҷаҳони муосир
Замон ба марҳилаи наву ҳассос ва таърихиву сарнавиштсоз ворид шуд ва акнун метавон гуфт, ки башарият вартаи хатарноку даҳшатборе омада расидааст. Гӯё дар ҳама ҷо ва дар чаҳор гӯшаи олам руҳи берунрафта аз аз ин бунбастро меҷӯянд, аммо вазъият печутоб шудан доранду роҳи раҳои аз бӯҳрон то ҳанӯз пайдо нест. Аз чаҳор сӯи дунё ҳар рӯзу ҳар соат маргу таҳриб, тазъиқу таъқиб, таҳдиду таркиш, ҷангу нооромӣ, террор, муноқиша, одамкушӣ ба шеваҳои гӯшношуниду муҷодот бо усулҳо доқёнусоро мешунавему мехонем, барои қутратҳо ҳарбӣ, ба истилоҳи ҳомиёни ҳуқуқи башар оташафрӯзӣ дар миёни миллатҳо ва дар арсаи олам як кори маъмулӣ шудааст.
Воқеан тероризм падидаи номатлуб буда, танҳо ба зарари инсоният равона гардидааст. Ҳарчӣ бештар мо аз ин падида дурӣ ҷуста, бар акс зидди он мубориза барем.