Чоп

Экстремизм падидаи номатлуби асри ХХI

 

Яке аз қазияҳои мураккаб ва мубрами рӯз дар солҳои охир экстремизм ба ҳисоб рафта но ба экстремизми сиёси ва динӣ ҷудо мешавад. Ин ҷараён дар шаклҳои гуногун дар ҳамаи давру замонаҳо вуҷуд дошта, вобаста ба раванди муносибатҳои ҷамъиятӣ дар ҷомеа таъсиррасон буд.

Маънои «экстремизм» раванди ҷонибдори усулҳои ифротӣ буда, аз тарафи ҳизбҳо, созмонҳо, гурӯҳҳои сиёсӣ ва ҳатто баъзе давлатҳо созмон ва дастгирӣ мегардад. Ин раванди ноҷо ва хусусиятҳои агресиви дошта дар ҷумҳуриҳои собиқ шӯравӣ баъди барҳам хӯрии ИҶШС ба миён омада, номи экстремизми динро гирифт.

Муфассал...
 
Чоп

Пешгирии терроризм ва экстремизм

Имрӯз Тоҷикистон аз воқеаҳои ҷаҳони ислом бетараф буда наметавонад, зеро даргириҳои Шарқи Наздик ба ватани мо низ тахдид дорад. Душманони миллати тоҷик бо ҳар роҳу восита мехоҳанд фазоӣ ороми кишвари моро халалдор намоянд, аз хориҷа истода тақдири тоҷиконро ҳал намоянд, тариқи телевизонҳои маҳворавӣ ва шабакаҳои интернети ба халқи азизи мо таҳдид мекунанд, сиёсати пешгирифтаи ҳукуматро, ки баҳри таъмини сулҳу субот ва тараққиёт равона шудааст, мавриди интиқом қарор медиҳанд ва мехоҳанд, ки ба воситаи қувваҳои дохилӣ, аз ҷумла баъзе ҳизбу ҳаракатҳои “исломӣ”-и ватанӣ, инчунин баъзе афроди ҷиноятпеша таблиғот бурда, ҷавонони ноогоҳро фиреб диҳанд ва онҳоро ба муқобили ватану миллати худ барангезанд.

Муфассал...
 
Сахифаи 115 аз 253